«Стары Даніла славіўся на цэлую ваколіцу сваімі вырабамі: вёдрамі, начоўкамі, цабэркамі і лыжкамі, якія выходзілі з яго рук моцныя, гладкія і вельмі зграбныя». На кірмашах іх ахвотна куплялі людзі, і бондар з жонкай жылі ў дастатку.

Читать в полной новости!!!

Больш за сто гадоў воддаль тракта стаяла невялікая вёска Такарышча. Яна «славілася на ўсю ваколіцу найлепшым збожжам — чыстым і ядраным, найлепшай жывёлай і добрым! тканінамі». Восенню, калі з поля ўжо ўсё было сабрана, на кірмашах за такароўскія тавары між гаспадарамі пачыналіся спрэчкі, а часам нават і бойкі. Суседнія вёскі зайздросцілі такароўцам і не любілі іх, стараліся чым-небудзь дапячы. «Дапячы» ж было вельмі проста: нават калі заможнага гаспадара называлі «кутнікам», чалавек ніякавеў, аж шкада на яго было глядзець.

Читать в полной новости!!!

Тры крыжыкі складалі ўсю «навуку і пісьменнасць» Янкі Гарбача. Такі няхітры подпіс пакідаў непісьменны селянін на ўсіх паперах раней і пры новым часе. Свае тры крыжыкі Янка пазнаваў сярод многіх іншых, «як пазнае сваю касу, пугу ці свой воз паміж іншымі такімі ж прыладамі гаспадаркі». Шмат поту яны яму каштуюць кожны раз, як даводзіцца распісвацца. «Ён сапе ў бараду, вочы пільна наставіць у паперу, цэліцца доўга-доўга і пачынае выводзіць крыжыкі, нібы будыніну будуе». Апошнім часам гэта рабіць яму даводзілася часта, бо Янка Гарбач пачаў хадзіць на сходы і выступаць там з прамовамі.

Читать в полной новости!!!