Основные разделы
Полымем зыркім душу апаліла.
Полымем белым ўзняло з небыцця.
...Ой жа зімой закіпае каліна,
Гронка яе — як надзея жыцця.
Полымем белым ўзняло з небыцця.
...Ой жа зімой закіпае каліна,
Гронка яе — як надзея жыцця.
Яўгенія Янішчыц. Мама падрэзала косы
Опубликовал: Admin
7-10-2020, 04:25
Просмотров: 1027
Комментарии: 0
Комментарии: 0
Быццам палын у пракосах,
Частая сівень імжыць.
Мама падрэзала косы —
Стала іх цяжка насіць.
Частая сівень імжыць.
Мама падрэзала косы —
Стала іх цяжка насіць.
Помню, помню праз гады,
Спеўная ваколіца:
«Выпі, золатца, вады,
Сэрца супакоіцца».
Спеўная ваколіца:
«Выпі, золатца, вады,
Сэрца супакоіцца».
Падманваю сябе, свой дзень пусты, —
Нібыта міска стравы ў ліхалецце.
Пішу не вершы я — пішу лісты,
Пяро макнуўшы ў думнае дасвецце.
Нібыта міска стравы ў ліхалецце.
Пішу не вершы я — пішу лісты,
Пяро макнуўшы ў думнае дасвецце.
Падставіць голасу лісток,
Няхай сцякаюць гук за гукам
I не кляцьба, і не зарок,
Не боль, не гром і не разлука,
Няхай сцякаюць гук за гукам
I не кляцьба, і не зарок,
Не боль, не гром і не разлука,
Рыфмы змахну са стала,
Але не выйду з прыгнёту.
Вечная прага крыла —
Вера і сіла палёту.
Але не выйду з прыгнёту.
Вечная прага крыла —
Вера і сіла палёту.
Яўгенія Янішчыц. Прыедзь у край мой ціхі...
Опубликовал: Admin
7-10-2020, 04:25
Просмотров: 1157
Комментарии: 0
Комментарии: 0
Прыедзь у край мой ціхі,
Тут продкаў галасы,
Тут белыя бусліхі
I мудрыя лясы.
Тут продкаў галасы,
Тут белыя бусліхі
I мудрыя лясы.
Перад цудам навагодняй казкі
Дзеці самі выбіраюць маскі.
Верхалазу-жэўжыку — на сёмы...
Модніцы маленькай — пяты год.
Ды з якой прыдумкаю вясёлай
Строіцца касцюм на карагод!
Дзеці самі выбіраюць маскі.
Верхалазу-жэўжыку — на сёмы...
Модніцы маленькай — пяты год.
Ды з якой прыдумкаю вясёлай
Строіцца касцюм на карагод!
Пакуль яшчэ зялёная зямля
Трымае нас па міласці закона,
Сынок і Маці — зерне і ралля.
Сынок і Маці — мудрая ікона.
Трымае нас па міласці закона,
Сынок і Маці — зерне і ралля.
Сынок і Маці — мудрая ікона.
Ой, пры каліне чырванашчокай
Ды пры даліне зялёнай — сяло.
Знаю, ні ў якай старонцы далёкай:
Тут мне якраз нарадзіцца было!
Ды пры даліне зялёнай — сяло.
Знаю, ні ў якай старонцы далёкай:
Тут мне якраз нарадзіцца было!
Ты вучыла мяне сеяць жыта і лён...
Опубликовал: Admin
7-10-2020, 04:25
Просмотров: 1164
Комментарии: 0
Комментарии: 0
Ты вучыла мяне сеяць жыта і лён
I цярплівасці вечнай — уголас не плакаць.
Апынуся калі сярод чорных варон, —
Я памру, ды не буду па-іхняму каркаць.
I цярплівасці вечнай — уголас не плакаць.
Апынуся калі сярод чорных варон, —
Я памру, ды не буду па-іхняму каркаць.
Ты пакліч мяне. Пазаві.
Там заблудзімся ў хмельных травах.
Пачынаецца ўсё зь любві,
Нават самая простая ява.
Там заблудзімся ў хмельных травах.
Пачынаецца ўсё зь любві,
Нават самая простая ява.
Яўгенія Янішчыц Ты цяпер немагчыма далёка...
Опубликовал: Admin
7-10-2020, 04:25
Просмотров: 994
Комментарии: 0
Комментарии: 0
Ты цяпер немагчыма далёка.
Вырву з градаў палын і асот.
Але воран – калючае вока –
Прабівае душу навылёт.
Вырву з градаў палын і асот.
Але воран – калючае вока –
Прабівае душу навылёт.
Свет мой — голенькі ды босы,
Мой бялюткі бацянок,
Засынаеш, як дарослы, —
Пад галоўку кулачок.
Мой бялюткі бацянок,
Засынаеш, як дарослы, —
Пад галоўку кулачок.
Шчэ да вечара доўга — далёка,
Шустры конік збівае расу.
Абсалютна спакойна і лёгка
Я зялёную ношку нясу.
Шустры конік збівае расу.
Абсалютна спакойна і лёгка
Я зялёную ношку нясу.
