Основные разделы
Дарагая… каханая… залатая…
Ці ты чуеш, як цяжка мне?
Можа косы твае расплятаюць
там далёка, далёка дзесь…
Ці ты чуеш, як цяжка мне?
Можа косы твае расплятаюць
там далёка, далёка дзесь…
Залатая, асенняя раніца!
Хараством ты на свеце адна.
Сонца ў пушчы глыбокай купаецца
I ніяк не дастане да дна...
Хараством ты на свеце адна.
Сонца ў пушчы глыбокай купаецца
I ніяк не дастане да дна...
Калі вусны шапталі – не трэба! –
дык у вачах свяцілася – любы, імкніся…
І ў вачах было вечна палкае мора і неба:
у нязмерных глыбінях нязмерныя высі.
дык у вачах свяцілася – любы, імкніся…
І ў вачах было вечна палкае мора і неба:
у нязмерных глыбінях нязмерныя высі.
О Беларусь, мая шыпшына,
зялёны ліст, чырвоны цвет!
У ветры дзікім не загінеш,
чарнобылем не зарасцеш.
зялёны ліст, чырвоны цвет!
У ветры дзікім не загінеш,
чарнобылем не зарасцеш.
Пальцы жоўтых кляновых лістоў
Мкнуцца восень схапіць за шыю.
Не парушаць яе хараство,
Не парушаць лісты залатыя.
Мкнуцца восень схапіць за шыю.
Не парушаць яе хараство,
Не парушаць лісты залатыя.
I
Журавінамі плача восень,
апавіўся тугою абшар.
Я не ведаю, можа, здалося,−
незвычайна баліць душа.
Журавінамі плача восень,
апавіўся тугою абшар.
Я не ведаю, можа, здалося,−
незвычайна баліць душа.
Аднойчы паляшук зімой
пайшоў з сякераю сваёй
у пушчу. Перайшоў ён гаць.
Зірнуў - аж ля гары стаяць
пайшоў з сякераю сваёй
у пушчу. Перайшоў ён гаць.
Зірнуў - аж ля гары стаяць
Не далёка і не блізка,
не высока і не нізка
адбылася дзея гэта
у пачатку самым лета.
не высока і не нізка
адбылася дзея гэта
у пачатку самым лета.
Родная мова, цудоўная мова!
Ты нашых думак уток і аснова!
Матчын дарунак ад самай калыскі,
ты самацветаў яскравая нізка.
Ты нашых думак уток і аснова!
Матчын дарунак ад самай калыскі,
ты самацветаў яскравая нізка.
Ведаю, што і я памру, як і ўсе...
Опубликовал: Admin
7-10-2020, 04:25
Просмотров: 1366
Комментарии: 0
Комментарии: 0
Ведаю, што і я памру, як і ўсе,
што па смерці нічога не будзе трэба.
Тым мацней люблю ўвесь шырокі свет
і гэта – пярэстае збольшага – неба.
што па смерці нічога не будзе трэба.
Тым мацней люблю ўвесь шырокі свет
і гэта – пярэстае збольшага – неба.
