Роднае карэнне краткое содержаніе

Студэнт-медык Архіп Лінкевіч атрымаў ліст з дому. Чытаючы ліст, ён і злаваў, і смяяўся. Бацькі пісалі пра дзіўныя справы, што адбываюцца ў новай хаце. «Як многа слаўнага ў нашых вёсках, сёлах, а тым часам як яны непарушна-мёртвыя ў жыцці... Усё ідзе шпарка ўперад, толькі нашу вёску, як абросшы мохам камень каля шляху, з мясціны не скранеш... Сумна, сумна», — разважае Архіп. Ён вырашае кінуць справы ў горадзе і паехаць да бацькоў.

Читайте в полной новости!!!

У раздзеле «Забыты край» апісваецца сучаснасць і мінулае вёскі Асмолава, якая «прытулілася... пры вялікім некалі шляху з Вялікага княства Літоўскага на Масковію». Побач. з ім знаходзіцца Лугвенева, шырока вядомае ў сівой мінуўшчыне». Гэты населены пункт таксама прыйшоў у заняпад. Нават гаспадар, князь, амаль забыўся на яго. Кіпіць жыццё толькі ля князёвага бровара. «Тое, што блізка Лугвенева з яго корчмамі і броварам, — губіць асмолаўцаў.

Читайте в полной новости!!!

Ганец прынёс вестку аб пачатку вайны і загад гаспадару хутарка Яну Шымкунасу ехаць з канем у гміну для патрэб мабілізацыі.

Ля хутарка на горцы стаіць паўбатарэя. Салдаты жартуюць з дочкамі Шымкунаса, дапамагаюць гаспадару зносіць снапы. Увечары салдаты гасцююць у хаце літоўца.

Читайте в полной новости!!!