Основные разделы
...А ноч прыйшла
З-за калючых дратоў,
Лягла на саломе,
На нарах астрожных...
З-за калючых дратоў,
Лягла на саломе,
На нарах астрожных...
Апалены ветрам марозным асіннік...
Опубликовал: Admin
7-10-2020, 04:25
Просмотров: 840
Комментарии: 0
Комментарии: 0
Апалены ветрам марозным асіннік.
Усе нясуць слёз або свечак агонь.
А я тут чаго заблудзіў на магільнік?
Блізкіх ці знаёмых шукаю? Каго?
Усе нясуць слёз або свечак агонь.
А я тут чаго заблудзіў на магільнік?
Блізкіх ці знаёмых шукаю? Каго?
Я гэты горад знаю з даўніх дзён,
Дзе дрэмлюць замка гордыя руіны,
Дзе ўзняў густое вецце ясень, клён
Над сном акамянелым Гедыміна;
Дзе дрэмлюць замка гордыя руіны,
Дзе ўзняў густое вецце ясень, клён
Над сном акамянелым Гедыміна;
Стрэхі мокрыя ўніз апусцілі рукавы,
пачарнелі гасцінцы, дарог каляіны;
дацвітае лістом і лаза і крушына,
і ў імшарах лясных дагарае атава...
пачарнелі гасцінцы, дарог каляіны;
дацвітае лістом і лаза і крушына,
і ў імшарах лясных дагарае атава...
– Галінка-вярбінка, –
Прасіў верабей, –
Мо пакалыхала б
Маіх ты дзяцей?
Прасіў верабей, –
Мо пакалыхала б
Маіх ты дзяцей?
На Новы год пасвяткаваць
У горад завітала ёлка.
Няцяжка мне было пазнаць
Зямлячку па яе іголках.
У горад завітала ёлка.
Няцяжка мне было пазнаць
Зямлячку па яе іголках.
Дзень цэлы плавалі вятры
Над восенню палёў бязмежных.
Пад вечар снегам завірыў,
Спазніўшыся, кудлаты снежань.
Ён ахінуў стагі лугоў,
Над восенню палёў бязмежных.
Пад вечар снегам завірыў,
Спазніўшыся, кудлаты снежань.
Ён ахінуў стагі лугоў,
Зноў загарэліся сосны над краем...
Опубликовал: Admin
7-10-2020, 04:25
Просмотров: 1012
Комментарии: 0
Комментарии: 0
Зноў загарэліся сосны над краем.
Дзе-ні-дзе снег прытаіўся на лядах.
Звонка з вячэрняй зарою сплывае
чыстых крыніц серабраная радасць.
Дзе-ні-дзе снег прытаіўся на лядах.
Звонка з вячэрняй зарою сплывае
чыстых крыніц серабраная радасць.
Прыляцелі у гасціны
Да малога Васілька
I сарока-белабока,
I варона з сасняка.
Да малога Васілька
I сарока-белабока,
I варона з сасняка.
Ня плач, наш дзень настане,
Хоць адступілі ўчора.
Зацісьні моцна рану!
Хай не сьмяецца вораг!
Хоць адступілі ўчора.
Зацісьні моцна рану!
Хай не сьмяецца вораг!
З легендаў і казак былых пакаленняў,
З калосся цяжкога жытоў і пшаніц,
З сузор’яў і сонечных цёплых праменняў,
З грымучага ззяння бурлівых крыніц,
З птушынага шчэбету, шуму дубровы,
З калосся цяжкога жытоў і пшаніц,
З сузор’яў і сонечных цёплых праменняў,
З грымучага ззяння бурлівых крыніц,
З птушынага шчэбету, шуму дубровы,
– Ну што ж, кажы, што ў вас чуваць? –
Пачаў стары пра сенажаць,
Успомніў жыта і авёс...
А вочы... мокрыя ад сьлёз...
Пачаў стары пра сенажаць,
Успомніў жыта і авёс...
А вочы... мокрыя ад сьлёз...
Ткала я, ткала палотны
цэлыя ночы і дні,
ткала у роднай матулі
з лёну свае васмярні.
цэлыя ночы і дні,
ткала у роднай матулі
з лёну свае васмярні.
Калі паўзла імглой падзёртай восень,
ручнікі іржышчаў зрэбна-шэрых моклі, —
змоўклі галасы людзей і коней
і напоеныя дзёгцем восі;
ручнікі іржышчаў зрэбна-шэрых моклі, —
змоўклі галасы людзей і коней
і напоеныя дзёгцем восі;
Даўно калісьці, вясновым ранкам,
З далінаў Нёмна
Крыжацкі комтур да прускіх замкаў
Гнаў шмат палонных.
З далінаў Нёмна
Крыжацкі комтур да прускіх замкаў
Гнаў шмат палонных.
