Срэбнымі рожкамі мгліцца
3 цёмных нябёс маладзік;
Возера плешча, бурліцца, –
Рушыцца ў ім вадзянік.
Ў хвалях гуляць выпускае
3 віру змяю за змяёй;
Вось іх грамада ўсплывае,
Срэбнай ірдзіцца луской.
Будуць яны ўсю ноч віцца,
Ў хвалях хрыбтамі блішчаць;
Будуць сціскацца, круціцца,
Гэтак да рання гуляць.
Свецячы блескам чырвонца
Праз парадзеўшую мглу,
Пусціць, уставаючы,сонца
Ў іх залатую іглу.
Згіне змяя за змяёю,
Знікне з нябёс маладзік.
Доўга па іх пад вадою
Будзе ўздыхаць вадзянік.