Купiдон
Опубликовал: Admin
7-10-2020, 04:25
Просмотров: 989
Комментарии: 0
Ад спомінаў дзіцячых лет

Ў маёй душы астаўся след.

Я помню, як бывала рада

Мае сэрца плітцы шакалада,

Абгорненай з усіх старой

Паперкай яркай з візэрункам:

Там пад «загаданным малюнкам»

Пытанне йшло: «Дзе Купідон?»

Я не забыў, як доўга з ей

Сядзеў я ў комнатцы маей,

Страх зацікаўлены загадкай,

Хоць закусіўшы шакаладкай.

Бо тут жа, тут хаваўся ты!

Бо можа з сетак малявідла,

Што ўжо даўно вачам абрыдла,

Твае праглянуць мне чэрты;

I ўстанеш ты перада мной

3 крылатай, гостраю страдой,

Мне ў сэрца мецячай, і з лукам,

Пяяць гатовым поўным згукам!

Ды ўсё жа быў не бачан ён,

Хоць я і слёзы ліць прымаўся.

Што ж ты вачам не паказаўся,

Уладар кахання, Купідон?

3 тых часаў многа лет прайшло,

Прайшло – і зеллем парасло,

І зноў забытае пытанне

Устае ў сувораму чаканні.

Я Купідона зноў шукаць

Бяруся сквапна і рухава,

Ды так няскладна гэта справа,

Што лепш бы ёй маўчаць.
Уважаемый посетитель, Вы зашли на сайт как незарегистрированный пользователь. Мы рекомендуем Вам зарегистрироваться либо войти на сайт под своим именем.
Другие новости по теме:
Информация
Посетители, находящиеся в группе Гости, не могут оставлять комментарии к данной публикации.