Раніцу шчэбет пільнуе
Ў лісці жоўта-зялёным.
Туліцца жнівень пад пуняй
З ношкай аўсянай саломы.

Сонца бліскучым пласконнем
Ікры ў тумане губляе.
Ветры, пужлівыя коні,
Рвуцца ў мурожныя далі.

Ў зараслях пудзяцца песні,
Рэчанька льецца, смяецца.
Вёска рыпамі весніц
Цешыць сялянскае сэрца.

Вецер расой ахрысціў
Поплывы ў сіні шырокай.
Песціцца сонца ў трысці,
Ветрась цалуючы ў шчокі..

Раніцу шчэбет пільнуе
Ў лісці жоўта-зялёным.
Туліцца жнівень пад пуняй
З ношкай аўсянай саломы.

1924