Каб прыкрасіць крыху справы
Гітлераўскай банды,
У Берліне ёсць плюгавы
Доктар прапаганды —

Недалужнае стварэнне,
Карлік і крывеша,
Але брэша з захапленнем,
Несціхана брэша.

Не збрахаць, як карлік, столькі
Дзесяці сабакам,
Брэша больш ён у тры столкі,
Можа, нават з гакам.

Называў вайну ён бліцам,
Урачыстым маршам,
Набіваў галовы фрыцам
«Пераможным» фаршам,

Браў Маскву ён адным махам
Разам з Ленінградам,
Ачмураў пужлівых страхам
Ды фашысцкім ядам;

I пакуль пад Сталінградам
Фрыцы паміралі,
Языком віхлястым гада
Шарыў на Урале.

Чым мацней фашысты біты,
Чым іх большы смутак,
Тым больш карлік пладавіты
Выпускае «вутак».

Брахуны з ганні ягонай
Пішуць у газеце,
Што ўжо Арміі Чырвонай
Больш няма на свеце;

Што ўжо ў нас дзяды ваююць.
Што малыя ўнукі
У атаку штыкавую
Водзяць іх пад рукі;

Што ўжо дзеці — не падросткі,
А грудныя — ўзяты,
Што ў руках у войска соскі,
А не аўтаматы.

Нам ужо абрыдлі досыць
Байкі прайдзісвета:
— Гебельс брэша — вецер носіць,—
Кажам мы на гэта.

Як зачуем лопат «птушак»
З гэтага балота,
Б'ём мацней мы фрыцаў з пушак,
Косім з кулямёта.

Гэта спосаб самы хуткі,
Самы лепшы сродак:
Дохнуць гебельсавы «вуткі»
Ад савецкіх зводак.

1943