Основные разделы
Варажская страла
Ці меч сасну параніў;
Як слёзы, паплыла
Смала з гаручай раны.
Ці меч сасну параніў;
Як слёзы, паплыла
Смала з гаручай раны.
Мінулі завеі, панурыя дні;
Гараць на усходзе зарніцаў агні.
Вясна-красна на ўвесь свет!
Іду валачобнікам я па зямлі,
Гараць на усходзе зарніцаў агні.
Вясна-красна на ўвесь свет!
Іду валачобнікам я па зямлі,
Было неба то сіняе, то ружовае,
А пад ім малая хатка рыбака.
І было, як неба, возера шырокае,
Шумела там заўсёды асака.
А пад ім малая хатка рыбака.
І было, як неба, возера шырокае,
Шумела там заўсёды асака.
Пагожым летнім ранкам
На лузе за сялом
Сустрэўся жук аднойчы
З рагатым слімаком.
На лузе за сялом
Сустрэўся жук аднойчы
З рагатым слімаком.
О, колькі раз прасіў я
Назначыць мне спатканне;
О, колькі раз хацеў я
Прызнацца ёй у каханні!
Ды ўсё перашкаджалі,
Назначыць мне спатканне;
О, колькі раз хацеў я
Прызнацца ёй у каханні!
Ды ўсё перашкаджалі,
Калі няма на свеце маёй мовы,
Майго народа і мяне самога, –
Дык для каго будуеце, панове,
Канцлагеры, катоўні і астрогі?
Майго народа і мяне самога, –
Дык для каго будуеце, панове,
Канцлагеры, катоўні і астрогі?
Непакой за цябе, зямля мая,
За твой ураджай, спакойны сон,
За дрэва кожнае ў гаях,
За весніх песень перазвон,
За твой ураджай, спакойны сон,
За дрэва кожнае ў гаях,
За весніх песень перазвон,
Ой, ня гніце, ветры, вербаў над ракою,
Над ракою быстрай не шумі, чарот.
Думала дзяўчына раньняю зарою,
Летняю зарою ды каля варот.
Над ракою быстрай не шумі, чарот.
Думала дзяўчына раньняю зарою,
Летняю зарою ды каля варот.
Што яснее на Каўказскіх горах?
Можа, вырай там адпачывае?
Можа, выкінула пену мора,
I яна там перламутрам ззяе?
Можа, вырай там адпачывае?
Можа, выкінула пену мора,
I яна там перламутрам ззяе?
Сярод лясоў наднёманскіх,
Густога сасняка
Жыла малая Верачка –
Дачушка лесніка.
Густога сасняка
Жыла малая Верачка –
Дачушка лесніка.
Сінее высокі абрыў.
На кручы стагоднія дрэвы.
Над імі паводка зары,
Вятроў несціханых напевы.
На кручы стагоднія дрэвы.
Над імі паводка зары,
Вятроў несціханых напевы.
